Belangrijke mededeling! Het kan zijn dat de informatie uit dit bericht verouderd is. We hebben eind 2022 deze locatie opnieuw bezocht en de wijzigingen voor jou in kaart gebracht. Bekijk de update van deze locatiereview hier.

Dit keer besloten Bas & Tim er last minute nog even op uit te trekken. Een locatie was vrij snel gevonden, Bas wilde graag bivakzone La Gileppe bezoeken. Hier had hij goede verhalen over gehoord en samen met Mathieu en Barbara had hij al eens op een andere locatie in de omgeving verbleven. Bas en Tim waren niet eerder samen op pad geweest, dit vroeg dus om enige afstemming vooraf. Zaken dubbel meenemen is niet zo erg, maar zaken vergeten omdat je er vanuit gaat dat de ander het wel mee brengt wel. Omdat het in het weekend ook zou gaan vriezen was hier extra aandacht voor warme (en droge) winterkleding, voldoende warm eten, wintergas en een goede slaapmat. Vooraf werd contact opgenomen met het agentschap Natuur en Bos om inlichtingen te verkrijgen over mogelijke jacht in het verblijfsweekend. Het komt nog steeds te vaak voor dat wandelaars of wildkampeerders beschoten en geraakt worden door jagers. Formeel moeten jagers 100% zeker zijn van wat ze schieten, de praktijk wijst helaas nog te vaak anders uit. Er werd specifiek gevraagd naar jachtactiviteiten rondom de bivakzone, maar ook werd navraag gedaan hoe het precies zat met het gebied dat doorkruist moest worden om de locatie te bereiken. Gelukkig kregen goed nieuws: zaterdag & zondag zouden er in het gehele gebied geen jachtactiviteiten plaatsvinden, pas maandag zou er drijfjacht zijn, maar dan zijn wij al weer vertrokken.

Vanaf Eindhoven is locatie waar de auto neergezet kan worden in anderhalf uur te bereiken. Ondanks dat we van het agentschap de tip kregen om de auto in Herbiester te parkeren, was het toch nog even zoeken. Uiteindelijk reden we via Route de la Croix du Baron een slecht geasfalteerde weg op. Dit betreft een doodlopende weg. Aan het einde van de weg zie je aan de linkerkant een klein perceel met houtopslag en materiaal voor bosbouw en landbewerking. Dit perceel is afgesloten met een hek. Rechts van dit perceel parkeerden wij onze auto, half in de berm. Omdat deze locatie lastig te vinden is en de doodlopende weg geen naam heeft, verstrekken wij voor het gemak de coördinaten: 50°34’04.9″N 5°59’24.8″E.

Vanaf hier was het ongeveer een half uur lopen naar bivakzone La Gileppe. Tijdens het hiken loop je een mooie route door glooiend boslandschap. Onderweg doorkruis je een klein stroompje door van steen naar steen te stappen. Verderop steek je twee stenen bruggen over, onderdoor loopt een stromend riviertje. Bij de tweede brug zie je de bivakzone aan de linkerkant liggen. Er staat een bord met regels en een oude houten overdekte rustplaats. De bivakzone is direct aan het riviertje gelegen en kent een aantal vlakke stukken waarop je een shelter of tent kan plaatsen. Op het lagere gedeelte, direct aan de rivier, besloten wij ons kamp op te slaan. Hoger gelegen, naast de houten rustplaats is ook nog genoeg plaats. Het valt op dat de plek boven egaler is dan het lager gelegen terrein. Toch besloten we dichterbij de rivier te gaan staan: hier liggen nog de resten van een oud kampvuur en zijn twee dikke boomstammen geplaatst die als bankje gebruikt kunnen worden. Daarnaast ervaren wij een grotere natuurbeleving direct naast het riviertje. Ondanks dat de omgeving vrijgesteld is van gemotoriseerd verkeer, lopen er toch diverse geasfalteerde wegen door het bos. Wij vermoeden dat dit gebruikt wordt voor het rooien van hout, maar kunnen dit niet met zekerheid vaststellen. Mede hierdoor, ook in combinatie met de reeds geplaatste rustplaats, krijgen wij een wat minder outdoorgevoel.

Na de inspectie van de locatie was het tijd om onze verblijfsplaats in te gaan richten. Bas had een 1-persoonstrekkerstent bij zich die hij graag wilde testen en reviewen. Deze tent was binnen 10 minuten opgezet en vrij ruim. We maakten er een mooie videoreview van. Tim bracht zijn DD-super light tarp mee en maakte hiervan een shelter. Wij waren niet helemaal tevreden met het esthetische karakter van de shelter, binnen enkele minuten passeerde een wandelaar onze locatie en bekeek de shelter van dichtbij. ”This is a very nice shelter that you’ve made” klonk het uit zijn mond. Wij vertelde de wandelaar dat dit een zogenoemde TIM-shelter was, ”a special shelter, build to survive in extreme conditions”. De man zou de shelter op internet gaan opzoeken. En zo is de TIM-shelter geboren.

Na het opzetten van de tent en de shelter besloten we opzoek te gaan naar hout voor het kampvuur. Het was immers al laat in de middag en het zou niet lang meer duren voordat het donker zou zijn. Zeker in een bos is het altijd veel sneller donker dan in de bewoonde wereld. In de directe omgeving lag niet heel veel bruikbaar sprokkelhout. Daarnaast waren veel bomen toegetakeld door eerdere kampeerders. Dit blijft altijd vervelend om te zien, maar het is tevens ook erg dom: levend hout brandt immers veel minder goed dan droog, dood hout. We hadden een prima voorraad hout, maar helaas was het meeste hout doorweekt. Toch besloten we een poging te wagen om het kampvuur aan te maken. Hoe hard we het ook probeerden, het lukt ons niet om het vuur aan te krijgen. Hier baalden we eerlijk gezegd wel van: een kampvuur draagt bij aan het outdoorgevoel en geeft veel warmte. Juist nu het begon te vriezen hadden we hier wel behoefte aan. Gelukkig had Tim Primus Wintergas meegenomen en kookten we onze maaltijd op een gasstel. We hadden honger en soms moet je dan gewoon even je eer aan de kant zetten en praktisch handelen. Het avondeten bestond uit broodjes hamburger met brie en een franse worst. Dikke prima! Daarna gingen we snel naar bed, het werd zonder kampvuur namelijk extra snel koud.
In de nacht leek het alsof de wereld verging. Het waaide enorm hard, het regende en later ging dit over in ijzel. We hadden de plek waar we onze shelter neer zouden zetten goed uitgekozen, niet onder een oude of dode boom en ook niet te dicht bij de rivier zodat we niet verrast zouden worden door het stijgende water. Dit slechte weer was niet voorspeld! Bas sliep goed in zijn tent en ook Tim had een prima nacht in zijn eigen shelter. De grootste verrassing kregen we toen we naar buiten keken: alles was wit! Het had de halve nacht flink gesneeuwd! Dit was een aangename verrassing. De tent had de sneeuw prima doorstaan en de TIM-shelter bleek een prima ontwerp te zijn. We hadden allebei niets meegekregen van de sneeuwval in de nacht.

We ontbeten met noodles en genoten van het winterse landschap. Kort daarna besloten we ons kamp op te ruimen. We pakten alles in en dronken nog een kop warme thee in de houten rustplaats. Daarna hikten we terug naar de locatie waar we de auto hadden geparkeerd. We bereikten de auto in zo’n drie kwartier. Door de velen sneeuwval kregen we de auto niet direct van z’n plek. Toen dit eindelijk lukte besloten we in alle rust de koers richting Nederland in te zetten. Het was een geslaagd weekend!

Informatie

Bivakzone de la Gileppe

kaart is aan het laden - een ogenblik geduld aub...

Bivakzone de la Gileppe 50.572758, 6.005638 Locatie: De la Gileppe 

Legenda wildkamperen
	Locatie gereviewd door www.wild-kamperen.nl
	Locatie met overnachtingsfaciliteit.
	Locatie gereviewd door een gastblogger.
	Opgeheven locatie

Waardeer jij dit platform? Krijg je zin om erop uit te trekken bij het lezen van onze outdoorverhalen? Om deze digitale kampeerplaats te blijven voorzien van toffe content zijn wij opzoek naar steun. Doe – net zoals anderen – met ons mee!