Eén dag later dan de rest zijn ook Chiel en ik aangesloten bij Mathieu, Bas en André. Chiel haalde mij op in Oirschot vanaf waar wij richting de Vogezen vertrokken. Na bijna acht uur en door vier landen te hebben gereden kwamen Chiel en ik in de buurt van de rest. Zij waren met de laatste (zware) kilometers bezig om de hut te bereiken terwijl een goede plek zochten om de auto te parkeren. Toen Chiel en ik op vijf kilometer afstand waren zagen wij echter nog steeds geen sneeuw en uit contact dat wij hadden met de rest zou er wel degelijk sneeuw moeten liggen, en veel ook. Nadat wij een berg rond reden lag er vanuit het niets heel veel sneeuw. Zover je kon kijken zag je besneeuwde bergen, dalen en bossen.

Eenmaal op locatie van de parkeerplaats kwamen Mathieu, Bas en André toevallig ook aangelopen, wat een timing! Na een korte kennis making met André en wat gegeten en gedronken te hebben begonnen wij gezamenlijk aan de afdaling naar de overnachtingslocatie. De berghut lag ruim 250 meter lager dan de parkeerplaats waar wij ons toen bevonden. De hut lag echter op zo’n 500 meter hemelsbreed van ons vandaan, dit was dus een erg stijl pad. Ook niet onbelangrijk, er lag sneeuw dit maakte het afdalen niet makkelijker.

Toen we bij de hut aan kwamen hebben we eerst de voorzieningen bekeken, twee kamers met houten banken en tafels, twee kachels, een waterpunt en een compost toilet. Als kers op de taart stond er een opgetuigde kerstboom, het enige dat ontbrak waren de lampjes, maar die had Mathieu gelukkig meegenomen van huis. Ik had voor iedereen een speciaal biertje meegenomen en gelukkig lag er sneeuw dus die konden we mooi koud zetten. Nadat we het vuur aan hadden werd er door iedereen gekookt en kleren gedroogd. Na het eten dronken we de speciaal biertjes en ouwehoerde we wat ronde de kachel.

De volgende ochtend werd het vuur weer aangewakkerd en werd er ontbijt gemaakt. Ook maakte we en plannen om weer richting de parkeerplaats te lopen, want dat stuk wat we waren afgedaald, je raadt het al, moesten we ook weer stijgen. Het plan is als volgt uitgevoerd, de lopers die het minst geleden tot dan, Chiel en ik, gingen voor op en met een hoger tempo. Mathieu, Bas en André stegen gezamenlijk. Eenmaal boven legden Chiel en ik onze rugzak in de auto om vervolgens terug naar de rest te gaan. Die waren in middels al op driekwart! Chiel nam één van de twee rugzakken van André over en ik die van Bas. Samen klommen we het laatste stuk terug naar de auto.

Nadat we afscheid hadden genomen van Mathieu en André hebben Chiel en ik Bas afgezet bij zijn Land Rover en zijn wij terug naar Nederland gegaan. De drie andere heren hebben het avontuur voort gezet en zijn richting een nieuw locatie gegaan.

Dit was deel 3 van de serie ‘Huttentocht in de vogezen’.
Lees deel 1 ‘De voorbereiding’ hier.
Lees deel 2 ‘Dag 1 & 2’ hier.
Lees deel 4 ‘Dag 3 & 4 hier.

Waardeer jij dit platform? Krijg je zin om erop uit te trekken bij het lezen van onze outdoorverhalen? Om deze digitale kampeerplaats te blijven voorzien van toffe content zijn wij opzoek naar steun. Doe – net zoals anderen – met ons mee!