Huttentocht in de Vogezen: Dag 3 & 4

met Geen reacties

We hadden allemaal redelijk goed geslapen in het grote stenen huisje. Onze overnachtingslocatie was behoorlijk groot. Je zou kunnen zeggen dat het zelfs luxe was. Met twee grote kamers met meubilair was het een goede plek om te overnachten zou je denken. Elke kamer was voorzien van een houtkachel. Helaas was een van de kachels niet in orde en trok de rook de ruimte in. We besloten de kachel uit te laten branden en de ramen open te zetten. Niemand wil met het serieuze risico op koolmonoxide de nacht ingaan. De kachel in de andere kamer deed het gelukkig wel. Een kachel was alleen onvoldoende om de twee ruimtes goed warm te krijgen, maar ach: we hielden de vorst in ieder geval buiten. In de ochtend werd het vuur weer snel aangewakkerd en het ontbijt werd boven het vuur bereid.

Het uitzicht vanuit deze hut was prachtig. Nadat we buiten ontbeten hadden was het tijd om de spullen in te pakken en de klim naar boven weer te maken. Bovenaan de berg stond de auto van Chiem en Chiel. Zij brachten Bas naar de Land Rover om vervolgens Mathieu en Andre op te halen. Met de Land Rover zouden we naar een andere locatie rijden om vanuit daar te hiken naar onze laatste overnachtingslocatie. We besloten dit te doen vanwege de grote hoeveelheid sneeuw: onze oorspronkelijke routen zouden we nooit in één dag halen. We paste daarom onze plannen aan de omstandigheden aan.

We reden met de Land Rover naar onze nieuw gekozen locatie. We hadden verwacht dichter in de buurt te kunnen komen, maar ook de terreinwagen blijkt geen sneeuwscooter te zijn. Dan maar een langere hike! Gelukkig was het nog ochtend en lag de route voor een groot gedeelte in de schaduw. De sneeuw was hierdoor nog vrij hard, hierdoor zak je minder ver weg en dat loopt een stuk fijner! Onderweg hebben we nog even op een bankje naast een klein beekje gepauzeerd. De ideale plek om de route te checken. Maar het ging voorspoediger dan de andere dagen. We profiteerden van harde sneeuw en een minder stijl hellingspercentage.

Na een tijdje zagen we het hutje van een afstand. Het leek zo uit een film te komen. Klein, van hout en geschilderd in het groen-rood. Dichterbij zagen we dat onze overnachtingslocatie ook behoorlijk geleden heeft onder vandalen. Een ruitje is stuk en binnenin zien we graffiti en lege bierflesjes. Dit is iets wat ons blijft verbazen: als je een volle fles bier mee kunt sjouwen, dan is het mee terugnemen van een leeg flesje toch geen opgave? Enfin, de hut is verder erg klein en zo te zien al oud. In het midden staat een grote picknickbank en in de hoek een kachel. We besluiten onze bedden nog niet op te maken, simpelweg omdat dan de hele vloer gelijk vol ligt.

Mathieu en Andre beginnen met het sprokkelen van hout. Eerst de kachel maar eens aan krijgen nu het nog licht is! Bas maakt ondertussen thee met behulp van een gasbrander. Het aankrijgen van de kachel is nog een hele opgave. Het is niet meer dan een verroeste ton met een pijp vol met gaten. We zijn hier echter minder bang voor koolmonoxidevergiftiging omdat deze hut vol met kieren zit. We doen er uiteindelijk meer dan 1,5 uur over om de kachel aan te krijgen. Maar zodra het brand wordt het ook heel erg snel warm in de hut. Andre gaat opzoek naar water voor ons avondmaal. Een bordje verraad dat er een waterbron op enkele honderden meters afstand van de hut zit. Met de grootst mogelijke moeite bereikt Andre de waterbron. Op sommige stukken zakt hij diep in de sneeuw, maar het resultaat mag er zijn: genoeg water om onze avondmaaltijd te koken.

Op het menu staat wederom ‘droogvoer’ en drinken we een biertje. Onze hut lijkt inmiddels wel een sauna geworden. Het is zo warm dat we binnen in een t-shirtje met korte mouwen zitten. Buiten vriest het inmiddels enkele graden. Tijdens onze maaltijd zien we ineens een ‘lampje’ onze kant op lopen. Het blijkt een Franse wandelaar te zijn die een paar dagen in de omgeving verblijft. Hij houdt van avond/nachtwandelingen. Wij bieden hem ook een droogmaaltijd aan en eten gezamenlijk. Na het eten kletsen we nog even en vertrekt hij weer. Even later klopt er opnieuw een wandelaar op onze deur. Het blijkt een wandelaar te zijn die samen met haar zoon een avondwandeling aan het maken is. De zoon heeft langlauf ski’s aan en heeft een veel groter tempo. De vrouw vraagt daarom of ze bij ons in de hut mag zitten wachten totdat haar zoon terug is. We kletsen wat en even later vertrekt ook de vrouw weer. We hebben in de afgelopen dagen nog niet zoveel anderen mensen gezien en gesproken! Weer een teken dat deze hut redelijk makkelijk bereikbaar is.

In de avond kletsen we nog wat over de tocht die we de afgelopen dagen afgelegd hebben. We drinken een slok whisky en snijden onze laatste gedroogde worst aan. Een heuse winterborrel! Onze schoenen en sokken hangen te drogen rondom het vuur. Tijd om de bedden op te maken! Andre en Bas slapen op de grond aan de kant van de zittingen van de picknickbank. Mathieu slaapt op de picknicktafel. Onze tassen hangen we aan spijkers aan het plafond: zo kunnen dieren er minder goed bij en creëren we eenvoudigweg meer ruimte. We gooien nog even flink wat hout in de kachel en gaan slapen!

We worden uitgeslapen wakker. We zijn de nacht goed doorgekomen, maar merken wel op dat het rond 4:00 / 5:00 in de hut net zo koud moet zijn geweest als buiten het geval is. Dat is ook niet zo gek aan de velen kieren en scheuren te zien. Snel koffie maken en een beetje opwarmen. Ondertussen ruimen we onze slaapspullen op zodat we fatsoenlijk aan tafel kunnen eten. Wellicht een verrassing, maar ook het ontbijt bestaat uit droogvoer. Na het eten leggen we het overgebleven sprokkelhout in de hut zodat een volgende hiker al voorzien is van droog aanmaakhout. We lopen de zelfde weg terug naar de auto. Het tempo zit er goed in en zonder pauze bereiken we de geparkeerde Land Rover. We gooien onze spullen in de auto, zetten de kachel (en foute muziek) aan, stoppen nog even bij het tankstation en rijden terug naar Nederland. We kijken terug op een prachtige huttentocht, dit willen we nog wel een keer doen!

Dit was deel 4 (en het laatste deel) van de serie ‘Huttentocht in de vogezen’.
Lees deel 1 ‘De voorbereiding’ hier.
Lees deel 2 ‘Dag 1 & 2’ hier.

Lees deel 3 ‘Dag 2 & 3 hier.


Waardeer jij dit platform? Krijg je zin om erop uit te trekken bij het lezen van onze outdoorverhalen? Om deze digitale kampeerplaats te blijven voorzien van toffe content zijn wij opzoek naar steun. Doe – net zoals anderen – met ons mee!

 

Share
Subscribe
Abonneren op
guest

0 Reacties
Inline Feedbacks
View all comments
Share
0
Would love your thoughts, please comment.x