Wij wonen in het buitengebied van Ravenswaaij. We hebben goede buren, waarvan de meest nabije 200 meter weg zit. Dus lopen mijn vrouw en ik rondjes en zien niemand. Waarop mijn vrouw op een dag zei:” waarom ga je niet een paar dagen lekker lopen. Jij blij en ik ook”. Waarvan akte. Omdat het doel de pyramide van Austerlitz was en dat ik graag foto’s maak en bijna 70 ben, was een rugzak geen goed idee. Dus nam ik onze bolderkar, de kyboka (rolls-royce onder de bolderkarren). Daarin de fototas, de tent (outlander 3 boog), een tentluier, mijn slaapmat (nemo) en slaapzak (joutzen). Ik kook op bio ethanol, dus de Tangria ging ook mee. Plus water en eten voor de avond.
De wandeltocht ging naar wens. Voordat ik het bos in kon, moest ik eerst langs rustige binnenwegen lopen. Als fotograaf kijk ik altijd om me heen. Helaas verzwikte ik mijn linker voet en om een blessure te voorkomen, trok ik automatisch mijn been omhoog. Dat hielp niet voor de stabiliteit, dus ik ging languit in de modder. Maar dat droogde weer. Toen ik bij de pyramide van Austerlitz gekomen, was het ook tijd om een kampeerplek te vinden. Nou bleek het bij de pyramide net de Kalverstraat, zo druk en het bos was van een open soort. Omdat de paalkampeer plekken in midden Nederland opgeheven zijn, ben uitgeweken naar het terrein van de NTKC van Austerlitz. Hoewel ik geen lid ben, leek het me mogelijk om in overleg daar een nachtje door te brengen. Het terrein ligt aan de rand van het dorp en bleek geheel verlaten. Maar het hek was open en ik heb een mooi plekje uitgezocht. Die nacht heeft het gestormd, maar ik heb me in mijn drieboogs tentje geen moment ongerust gemaakt. De volgende dag heb ik broodjes en beleg gekocht ik de plaatselijke buurtsuper. vervolgens ben ik helemaal door het bos naar Amerongen gelopen. In Maarn zag ik een mooie doch verwaarloosde Chevrolet Impala. Met mijn telefoon heb ik daar een foto van gemaakt.. Voor Amerongen heb ik een plaatsje gevonden. De volgende dag ben ik langs het kasteel naar de pontveer gelopen en over de dijk terug naar huis. De kyboka trekken gaat licht over asfalt, maar ik een drassig bos moest ik er wel aan trekken. De dag daarna, gisteren dus, had ik spierpijn.
Voor herhaling vatbaar.
Gastblog door: Fred Louwen
Waardeer jij dit platform? Krijg je zin om erop uit te trekken bij het lezen van onze outdoorverhalen? Om deze digitale kampeerplaats te blijven voorzien van toffe content zijn wij opzoek naar steun. Doe – net zoals anderen – met ons mee!
Ik las het verhaal van Fred Louwen en zijn tocht naar Austerlitz met een bolderkar. Wij zijn van dezelfde leeftijd en ook ik kwam er achter dat mijn rugzak met 13 kg niet lekker is voor mijn knieën. Zo heb ik eens een 1 wiel karretje gebouwd om mijn rugzak op te zetten. Werkt met 1 wiel perfect over rotsige paadjes in de Ardenne en in Duitse natuurgebieden. Toch is het ook instabiel. Zo zag ik bij een dierenwinkel een hondenkar….. tja, waarom niet? Twee spaakwielen, draagvermogen 40 kg en ook nog eens een huif eroverheen, zodat je bagage droog… Lees verder »
Wat een creativiteit! Daar houden we van. Heb je een foto van het karretje? Wellicht vind je het leuk om jouw idee en ervaring te delen in een gastblog? We denken dat velen van jouw constructie kunnen leren / baat hebben!